İçimde yaşadığım acının sebebi senmişsin. Adın aşkmış, adın sevgiymiş, adın özlemmiş. Mutlu ediyorsun bir yanınla; bir yanın hep yıkık, hep virane… Sözler veriyorsun, gökkubbede yankılanıyor kurduğun cümlelerin. Sonra yağmur yağıyor, cümleler kaçışıyor anlamsız kalıyor. Yok oluyorsun, uzaklaşıyorsun ya da ulaşılmaz olmayı seçiyorsun.Adın aşk senin, adın sevgi, adın benim adım sevdiğim. Her gün baktığım aynanın sırrısın, ferahlık veren bir bahar yelisin, yatağında sessizce akan bir nehirsin. Sen benimsin, sevdiğimsin…Yokluğun değince tenime kanıyorum…Yokluğun değince gözlerime ağlıyorum…Yokluğun değince kalbime üşüyorum…Gözlerine dalıp gitmeyi ne çok istiyorum, dudaklarının o esmer tadı bulaşsa dudaklarıma, dokunsan yine bana, en önemlisi kalbime…Şimdi bir yokluğa karıştın. Beni yalnız bıraktın. Kollarında ağladığım o sabahı istiyorum geri. Tekrar hissedebilmek için dokunuşlarını kalbimde. Sen beni bir tek o gün sevmişsin, şimdi anlıyorum. O zamana ait bir sevgiymiş seninki! Sen bir daha sanırım hiç sevmeyeceksin beni. Benim sevdiğimde sen değilsin, seni BEKLEMEK belki.O ZAMAN HEP BEKLEYECEGIM SENI…Tokay Shiir
HoşçakalHoşçakal, dostum benim, hoşçakal artık,Can dostum, seninle dolu göğsüm -Çok önceden belirlenen bu ayrılıkBuluşmayı vaadediyor ilerde bir günHoşçakal, dostum, el sıkışmadan, konuşmadan,Hüzünlenme ve eğme kaşlarını, mutsuz;Yeni bir şey değil ölüp gitmek bu yaşamdan,Ama yaşamak da daha yeni değil kuşkusuz.Sergey Yesenin
ESKİDENDİ ÇOK ESKİDEN Hani erken inerdi karanlık,Hani yağmur yağardı inceden,Hani okuldan, işten dönerken,Işıklar yanardı evlerde,Eskidendi, çok eskiden.Hani ay herkese gülümserken,Mevsimler kimseyi dinlemezken…Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,Eskidendi, çok eskiden.Hani hepimiz arkadaşken,Hani oyunlar tükenmemişken,Henüz kimse bize ihanet etmemiş,Biz kimseyi aldatmamışken,Eskidendi, çok eskiden.Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken,Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden,Daha biz kimseye küsmemiş,Daha kimse ölmemişken,Eskidendi, çok eskiden.Şimdi ay usul, yıldızlar eskiHatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzdenGeçen geçti,Geçen geçti,Geceyi söndür kalbimGeceler de gençlik gibi eskidendiŞimdi uykusuzluk vakti. MURATHAN MUNGAN
Gechen gechdi, artik ne anlami varKalbine tashlar koysan bile aglarSondurme gecenin ayli nurunuBelki kimse ishiga el uzatarkimse bu nuru uzaklardan gorurkosharak yanina gelir, isinirderdin nedir? senden halini sorurElinden tutup mutluluga gidir
Geceler subhe tek seni dushunupakan gez yashima sahib olaramSoğuktan sevgime sıkı sarilipYılduzlarla birge seni araram
İçimde yaşadığım acının sebebi senmişsin. Adın aşkmış, adın sevgiymiş, adın özlemmiş. Mutlu ediyorsun bir yanınla; bir yanın hep yıkık, hep virane… Sözler veriyorsun, gökkubbede yankılanıyor kurduğun cümlelerin. Sonra yağmur yağıyor, cümleler kaçışıyor anlamsız kalıyor. Yok oluyorsun, uzaklaşıyorsun ya da ulaşılmaz olmayı seçiyorsun.Adın aşk senin, adın sevgi, adın benim adım sevdiğim. Her gün baktığım aynanın sırrısın, ferahlık veren bir bahar yelisin, yatağında sessizce akan bir nehirsin. Sen benimsin, sevdiğimsin…Yokluğun değince tenime kanıyorum…Yokluğun değince gözlerime ağlıyorum…Yokluğun değince kalbime üşüyorum…Gözlerine dalıp gitmeyi ne çok istiyorum, dudaklarının o esmer tadı bulaşsa dudaklarıma, dokunsan yine bana, en önemlisi kalbime…Şimdi bir yokluğa karıştın. Beni yalnız bıraktın. Kollarında ağladığım o sabahı istiyorum geri. Tekrar hissedebilmek için dokunuşlarını kalbimde. Sen beni bir tek o gün sevmişsin, şimdi anlıyorum. O zamana ait bir sevgiymiş seninki! Sen bir daha sanırım hiç sevmeyeceksin beni. Benim sevdiğimde sen değilsin, seni BEKLEMEK belki.O ZAMAN HEP BEKLEYECEGIM SENI…Tokay Shiir
bekle beni, “Yokluğun değince tenime kanıyorum…Yokluğun değince gözlerime ağlıyorum…Yokluğun değince kalbime üşüyorum…”gelmeyeceğim…
HoşçakalHoşçakal, dostum benim, hoşçakal artık,Can dostum, seninle dolu göğsüm -Çok önceden belirlenen bu ayrılıkBuluşmayı vaadediyor ilerde bir günHoşçakal, dostum, el sıkışmadan, konuşmadan,Hüzünlenme ve eğme kaşlarını, mutsuz;Yeni bir şey değil ölüp gitmek bu yaşamdan,Ama yaşamak da daha yeni değil kuşkusuz.Sergey Yesenin
ESKİDENDİ ÇOK ESKİDEN Hani erken inerdi karanlık,Hani yağmur yağardı inceden,Hani okuldan, işten dönerken,Işıklar yanardı evlerde,Eskidendi, çok eskiden.Hani ay herkese gülümserken,Mevsimler kimseyi dinlemezken…Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,Eskidendi, çok eskiden.Hani hepimiz arkadaşken,Hani oyunlar tükenmemişken,Henüz kimse bize ihanet etmemiş,Biz kimseyi aldatmamışken,Eskidendi, çok eskiden.Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken,Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden,Daha biz kimseye küsmemiş,Daha kimse ölmemişken,Eskidendi, çok eskiden.Şimdi ay usul, yıldızlar eskiHatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzdenGeçen geçti,Geçen geçti,Geceyi söndür kalbimGeceler de gençlik gibi eskidendiŞimdi uykusuzluk vakti. MURATHAN MUNGAN
Bu shehirden chikip gede bilirsinYillari yillara kata bilirsinBir gun sevdegini inkar ede bilersin… Sen beni unuta bilmezsin artik
Gechen gechdi, artik ne anlami varKalbine tashlar koysan bile aglarSondurme gecenin ayli nurunuBelki kimse ishiga el uzatarkimse bu nuru uzaklardan gorurkosharak yanina gelir, isinirderdin nedir? senden halini sorurElinden tutup mutluluga gidir