TENHA ŞİİRLER ı dal kırık bahçe talan sularda yüzün hangi âh, hangi melâl yok şimdi hayal sabahları boyayan kuşlar mıydı sonsuz suskunluktan gayrı yıllar yıllar savrulmuş sanki sonbahar düştü yok şimdi hüzün ve aşk ben bu duvarı ördüm yıktım ördüm dur gece dur akşam dur sabah tak tak tak bu poyraz bu telâş yağmurla örtüşür gibiyiz akşam yüzün gök yüzün yıldızlar yüzün leylim birlikteyiz işte hiç bitmiyor akşam ıı sürülmüş toprak kokuyorsun biçilmiş çayır söğütlüğü geçince her yer çiğdem, gelincik ellerin baktıkça açıyor yüzün baktıkça bulutlar ve güneş serçeler karışıyor gülüşüne saat yok gölgemizde zaman ve suyun uzayıp giden öyküsü sevmek kadar seni ııı rüzgâr esiyor usuldan bir kiremit düşüyor sundurmadan bahçeye elimin üstünde güneş birkaç damla yağmur karışıyor içtiğim çaya sonra bir bulut gemi gibi yanaşıyor masaya elele çıkıyoruz seninle güvertesine akşamın işte yıldızlar diyoruz tüm çiçeklerin adını sayıyoruz bahçedeyiz yine masa aynı masa bu kez saçların karışıyor söze sonra hiçbir şey olmamış gibi tavukları yemliyorsun sabah sabah ıv taş atılmış su gibi dalga dalga yüreğim bir abdalım, bir yabanım kıyında gemilere götür beni misafir kuşlar gibiyim mavilikte öyle ucunda kirpiklerinin bir park korkuluğuna takılıp kalan güneş de yok artık yağmur ince bir sızı bir gelir,bir gider sarı solgun resimlerde mi yüzün hiç kuş uçmamış gök gibiyim karşında Arif Ay
