Ne yana baksam hüznün
telaşı…”bende bulutlanmalar”
Her şiir
boşluğa savrulan bir sicim gibi
gül
karanfil
ve zaman
kadar ürkek aynalar
erguvâni sessizliğe bürünürdü
yalnızlığa sürüklenirdi akşam
melankoli ve korkuyla içiçe
Her şey
ölüm kadar çocuksu
her yer
tarz-ı kadîm üzre
tenha
gül, karanfil ve zaman….
Ne yana baksam hüznün
telaşı… “bende bulutlanmalar”
Umman Şahiner
Çok hoş bir şiir,etkileyici vede..
her daim…güzeldir.