ATLAR

Ağacın gölgesinde atlar
Atları ağaca bağlayan adamlar
Atları ağaca bağlayan adamların kadınları
Atları ağaca bağlayan adamlardan kadınlara bulaşan çocuklar
Gözleri dizlerine çakılı bekliyor

Gece sakin
Şafağa karışan seslere kadar

Kör bir marangoz yapıyor geceyi
Kör diyorum zira bu tabut dar
Ve üstelik
Atların, adamların, kadınların, çocukların beklemesi gibi
Her yerinden karanlık sızar

Gece her ne kadar ölüme benzese de
Ölüm sere serpe yatmak gibi değil
Dönsem bir yanım ardımda kalır
Kemiğe geçer kıymıkları dönmesem

Dönsem ardıma yurdum viran mıdır?

Şimdi ben uyup iç aklıma
Soğuk nefeslerle doldurduğum yolları
Ve paslı maşrapalardan içtiğim suları toplasam
Sabaha varmadan
Hesap şöylece tamam olur;

Ömrün yarısı gece
Yarısı
Gece yarısı.

Seyfullah Karaköse