MESNEVİ’DEN

Oraya gitme demedim mi sana
Seni yalnız ben tanırım demedim mi

Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi benim
Bir gün kızsan bana, alsan başını yüzbin yıllık yere gitsen

Dönüp kavuşacağın yer benim demedim mi
Demedim mi şu görünene razı olma

Demedim mi sana yaraşır otağ kuran benim asıl.
Onu süsleyen bezeyen benim demedim mi

Ben bir denizim demedim mi sana.
Sen bir balıksın demedim mi,

Demedim mi o kuru yerlere gitme sakın.
Senin duru denizin benim demedim mi?

Kuşlar gibi tuzağa gitme demedim mi
Demedim mi senin uçmanı sağlayan benim,

Senin kolun kanadın benim, demedim mi
Demedim mi yolunu vururlar senin,

Demedim mi tövbeni bozarlar senin.
Oysa senin ateşin benim, sıcaklığın benim demedim mi

Türlü şeyler derler sana demedim mi.
Ölmezlik kaynağını kaybedersin, yani

Ben’i kaybedersin demedim mi?
Söyle, bunları sana hep demedim mi?

MEVLANA CELALEDDİN-Î RUMÎ