R A H M A N

Suyu temizliyor ayakların /gerçek mi gerçek/

savaş pilotu exupéry’nin

parmaklarının suya dokunuşudur

çoğalan ibrahimlerle

bir gelecek vakit habercisi

yeniden çizdi kenti

—buruşmuş çocuk balonları

gibi kaldırıldı

kentin

putları

ve

eski fotoğrafları—

bir şölen

kelimelerde

inanınca duanın gücü artar

tutsaklık eridi

bir akımdır geçen yüreğimden

en uzaktaki müslümanın yüreğine

/varoluş sevmenin ekonomisi/

baktığın yerlerde gölge

rahman rahim

bir kutsal bölge

vakur dinç

bir devrimden

iyi anlarım

—benim işim

devrim

yapmak

bir güzel geyik gibi

özü tarihin

anlamı yaşamının -her savaşçının-

bir muştu büyütüyorum yüreğimde

bileklerimizin gücüne doğru işleyen

bir asya direnci

afrika siyah inci

en çok şimdi anlıyoruz ömer’i ali’yi hasan’ı ve osman’ı

/keskin nişancı

olarak

ilerliyoruz/

ey öbürsü günleri bekleyen çocuklar

—işçi asker

kutsal

/alınteri kitabımın ilk cümlesi/

burjuva ayağa kalk

güneyde kuzeyde doğuda batıda

yargılıyorum seni

şan soluyan şan alan genç yürekler

ey kardeşler

gören gözlere ortalık ışımıştır

R A H M A N, Nuri Pakdil, Edebiyat Dergisi, Sayfa: 1, Mayıs 1970