Tuvaldeki Buğu

Bir dilim seç yaşanmışlıklarından…

Yek, yüklü, azgın
Bir siyah yelenin dört nala koştuğu
Bir burun farkıyla, doyumsuz
Adrenalin dolu lali yudumladığı anı

Bir gece seç kendine
Mühürlü iki bedendin tuvalde
Kırmızıları oluk oluk akan, kor
Alazlar içinde uzanan iki nü, arzuları
Şaha kaldırdığında yanık kısrağı, klasik
Bir eser ezgisi, bilmem kaçıncı senfoni
Yüreklerinde si bemol
Belli belirsiz derinlerinde
Duyarak dal, gözleri mil
Bir büyük usta saklanır

Es/me Beethoven

İki göğüs arası bir ağrı
Ilık bir billur akarken, aheste
Sızdı aykırı yukarı
Beyinlerin dikenli kıvrımlarına
Damgaladı adını, mümkünü yok
Kronik hastalık ne çare,sızlıyor
A. M. O. R. E.

Desem ki
Süzülsen usulca allar arasına
Seçilmiş tuvalde ki
Dilimlediğin zamana
Azad etsen ruhunu, yatıversen
izinin seni çağıran solgun
kör siluetine

Yoğun tereddüt sonrası
Son bir hamle

Nü'lerin nefesi
Tuvalde belirgin buğu
Dirildiğindendir duyumsadığın

Şimdi
Sımsıkı sarıl,yek yüklü azgın
İnkar ettiğin, o eskidiğini sandığın
Zamandır aslında bütün yaşamın

Burcu Topuz