HÜZÜN
Feridun Hakan'a

kendi hüznümü yazarım belki
başucumda dururken kelimeler
terli ürkek ve korkak
ne tuhaf
ne tuhaf

eski bir han avlusunda
bunları düşünmek
üstelik sırtımı dayadığım
mescidin ağırlığını hissetmeden
hissetmeden yükünü hayatın
ne tuhaf

sen ol
sen ol
sen öl

eski evler, eski hayatlar
arasında kalan
eski
diri
alnımın değdiği yerleri
öp
öl

ne tuhaf
ne tuhaf
kendi hüznümü yazarım belki
unuttuğum kelimeleri
bir söküp alabilsem

ne tuhaf
nereye dokunsam
unuttuğum bir harf

Umman Şahiner
12 Ağustos 2006
saat: 23:56