HURÛFAT VE ATLAS

gâhîler söyleşirdi. kimi münkir, kimi ney,
encamı nâr… ay kuyusu kalbim(iz)i e-
lif'ten kurdum. o sûra bağdaş kurmuş
lâmelif. kim yanar kalbim(iz)de? korku
nun külodasında kimler ayâne?

çöl koksun ayakizin. hümâ ol, kimyâ ol.
kum saatleri vahâ sayıklıyor. ecrîm, rayî-
cim pul olsun da.. kaybolursam sor beni güle.
yine mimhâl olmuş de!.. ateşti et kavmi, ah-
kaf!.. zebun oldu semendere, kıraça, cebele.

gece, azgın bir kısrak gibi üstüme gelme-
se!.. dökülse kâğıt mürekkebe, imlâsız şiire!
gönül koyma ve ağ da serpelen. yoksul ölüm
bana yakınsa. caNkırıklarında oyuncaklarımız iki
kere he;- ölüm soğumuş harflerdir, dökülür yere

Yaşar Bedri Özdemir