YANKI

Bugün de fersizim…
Vücudum korda. Kendi ruhuna uzak
düşüyor ruhum. Günlerdir sapsarı: Günlerdir
yüzüme birikmekten yorgunum. Hayır alnımda
vehmeden köpük bu değil! Tenimin büründüğü
kisve, sözümün bulandığı yürek, kemik
ve perçemim afsunlu bir rüyâya dalıp
gidiyor. Her uykuda izi kalıyor
ruhumun. Külümün koynundayım, gölgemin
girdabında dilsiz bir ağızım…Parmaklarımda
uçuk bir fesleğen: Kokusu gecenin kovuğundan
kovulan ruhumun…

Ruhum!Günlerdir tayfından uzak, günlerdir
kendinin esîri, yalnız, sessiz
ve hasta…

İhsan Deniz