Cam Dostum
Günlerdir puslu gözlerle bakıyorum hayata…her yer ne kadar ıssız bir bilsen. Şimdi ne sığınacak bir cam altı var ne de canımı koruyacak biri, sensiz nasılda çıplağım. Tek gözle baktığım günlerde öyle mahzun ve kırılgan duruyordun ki masamda…kim bilir belki bir gün, o uzun,o güzel ve doyumsuz hikayemizi yazarım görmeye başlayınca gözlerim senin yerine…
Can dostum
Cam dostum
Gözlüğüm
Kalbimde yerin…
Hoşçakal.
Umman Şahiner
31/01/07
candan writes:Sevgili Ummân,geçmiş gitmiş olsun inşallah.. demek ayrıldınız can dostunuzdan, kimbilir kaç yıl yârenlik ettiler size.. maddenin rûhu yok diyen de kim :))
Perestiş writes: Kendi cam dostum gözlerimin önündeyken bu mısralarla -dahası onlarla okurken bunları- aklıma düşüverdi işte.. Hakikaten önemli dostlar, yanımda olmasalar bir dakika kim bilir ne kadar zorluk çekeceğim.. onların git gide büyümesi mi iyi yoksa gerilemesi mi çözemedim şimdi.. En kısa vakitte sağlığınıza kavuşmanız dileklerimle..
Sevgili Candan,27 yıllık bir dost ve neredeyse mütemmüm cüz’üm.Ayrılık kolay olmadı haliyle:)şimdilerde yalnızlığımıza alışmaya çalışıyoruz…Sevgi ve saygıyla…
Sevgili Büşra,Hala bulanık bakıyorum dünyaya,zaman zaman netleşsede herşey onsuzluğa alışıyorum.Haydar Ergülen’e ait “Gözlüklü Şiiri” mutlaka bu sayfalarda okumuşsundur. Gözlükleri olmayanlar bizi halimizi nasıl anlar….Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim.Dostlukla.
nesli writes:Gözlükleriyle yaşamaya alışmış ve onları seven biri olarak hissiyatınızı paylaşıyorum. Gerçekten zor olmuştur onlardan ayrılmak ama en az Haydar Ergülen kadar iyi ifade etmisiniz cam dostunuza vefanızı… 🙂 sevgilerimle..
Sevgili Nesli,Kalbi yakınlığınız için teşekkür ederim.Saygılarımla.