Nazenin-i aşka mı duş oldun aya ey saba
Buy-ı dilber var senin nefhanda zira ey saba

Gevher talep eylersen var dergehine yüz sür
Kimya-yı saadettir Hak-i reh-i Mevlânâ

Zülfüne meftun olan bi-dilin
Varı yoğu cümle fedadır feda

Aşk u melamet bana oldu libas
N’eyler isen eyle saladır sala

Nasıl hayranın olmayam efendim
Ele ayine al hüsnün hayal et

Bir pad-şeh senin gibi bi-dad eder mi hiç
Tekrar şehid-i gamzeyi cellad eder mi hiç

Peyk-i saba, ne haldedir nazeninimiz
Ol bi-vefa güzel bizi de yad eder mi hiç

Bülbül ne bu feryadın, gülden mi bu bi-dadın
Duysun dil-i na-şadın, açıldı gül-i ümmid

Aşk bir ta’bir-i alem-gir iken hâlâ dahi
Herkesin fehmettigi manaların balasıdır

Söylenilmez, söylenilse fehm olunmaz neyleyim
Bes leb-i hamuşumuz bu defterin imzasıdır

Hep kevn ü mekân aşık ya rab bu ne halettir
Ayyuka çıkar feryad guya ki kıyamettir

Davasını terjetsin bülbülde feda yokdur
Bir nükteciği aşkın pervanede kalmışdır

Ol gamzeler demadem kanımıza girerler
Şehr-i dili yıkarlar ehl-i dili kırarlar

Cihande kadr-i vasl-ı yari mehcur olmayan bilmez
Harim-i kurbu ca etmiş iken dur olmayan bilmez

Ey nesim–i seher ey ruh-ı revan hoş geldin
Dil-i bimarıma verdin yeni can hoşgeldin

Gittin amma ey şah-levendim tiz gel
Beni çok yollara baktırma efendim tiz gel

Kudumünle dil-i esrar’ı teşrif eyle sultanım
Mürüvvet vaktidir ey dil-rüba-yı dil-nişinim gel

Gelmez mi aceb ol gül-i handan dahi esrar
Gülmez mi bu günlerde yine ruy-i sitanbul

Derd-i dile bigane vü mahrem güler, ben ağlarım
Özge bela kim halime alem güler, ben ağlarım

Nadide bir divaneyim, baştanbaşa efsaneyim
Hicranımın ahvaline matem güler, ben ağlarım

Bilmem bu dil-i rüsva divane midir bilmem
Ümmid-i visal eyler, mestane midir bilmem

Sebeb tegafüle ey bi-vefa nedir bilirim
Visal-hahlara bir bahanedir bilirim

Umarım feyz-yab olur esrar
Bende-i aftabdır gönlüm

Ol afet ile ettiğimiz demleri andım
Hicran ile şeb-ta-seher ateşlere yandım

Rağmen bana lutfeder ana yar
Sayemde rakib şad olsun

Ey saba bu şehre uğramaz mı hiç yolun
Peyam gelmedi gitti o dil-pesendimden

Bilmem bu ızdırap nedendir neden neden
Gönlüm neden harap nedendir neden neden

Her güzelden gül gibi arz eyleyen ruhsarını
Ruy-ı hubu nakş-ı hüsnünle gülistan eyleyen

Azm-i sefer ettin dil-i naçarı unutma
Gittin güzel amma bu dil-efgarı unutma

Ağlatmayacaktın, yola baktırmayacaktın
Ol vade-i tekrar-be-tekrarı unutma

Ey sirişkim ne çok aktın bu gece
Beni ummana bıraktın bu gece

Sayesinde başıma şems-i hidayet doğdu
Hazret-i galib’e bir bende-i mağlub olalı

Hançer-i çeşmine ben layıkım ağyar değil
Ciğerim kanı ile zağladığım bilmez mi

Aşık bana lutfeyle cevana demesin mi
Bi-çare sana derdini asla demesin mi

Nakısım gerçi reh-i aşkta ey pir-i mugan
Mey verip tama eylesen olmaz mı beni

Ey saba yardan aya haberin yok mu meded
Bir de memnun-ı peyam eylesen olmaz mı beni

Mesnevi sırrını esrar’a verip ey şeh-i aşk
Mahrem-i feyz-i hüsam eylesen olmaz mı beni

Cemal-i yar göründü celal mahv oldu
Firak gitti gönülde visal mahv oldu

Can geldi ağzıma hasretle canan gelmedi

Aldı fütade gönlümü bi-dil kodu beni
Sonra yerine bir dil-ageh bağışladı

Hep men getirmişim haberi kuy-ı yardan
Evvel cihanda şöhret-i canane yoğ idi

Gözlerim kan döker ey dost seni görmeyeli
Yad eder misin acep sen de beni görmeyeli

Dem-a-dem aşıkına lutfeden dildara aşk olsun
Yıkılmış gönlünü tamir eden meh-pare aşk olsun

Künc-i hasrette enisin kederindir ancak
Sana hemderd olan eşk-i terindir ancak