Farkına varmak.
Neden sonra farkına varıyorsun
etrafındaki korkunç ıssızlığın.
Yar olsun, dost olsun, ne arıyorsun?
Adresi belli mi vefasızlığın..
Aşk, dostluk!..
Hepsi dökülür yapraklar
Çıplak bir ağaç, durgun suda aksin.
Yalnızlık dediğin hayatta başlar;
Kabir boyunca devam etmek için.
Cahit Sıtkı TARANCI
Comment
toprak writes:teselli… İnsan bir kere aşık olur, diğerleri hep onun tesellisi… O yanındaysa sanırsın ki aşk gerçekten var hayatta ve ne güzelll hayatO yanında değilse ama hep başkaları tamamlar eksikleri, Bi gün biri var sanırsın yanındaAma o, o’na en çok benzeyendir sadece… Benzetilmek ne kötü, benzetmek ne kötü birini en sevdiğine.. Teselli olmak ne kötü yaralı bir kalbe…