Sis – AHMED-İ ŞÂMLU

SİS

Çölü baştan başa sis kaplamış.
Köyün ışığı görünmez
Çölün kanında sıcak bir dalgalanma
Çöl yorgun
Ağzını bıçak açma
Soluk soluğa
Sıcak sayıklarken sis, yavaşça ter
boşalıyor her ekleminden.

"Çölü baştan başa sis kaplamış."
[Kendi kendine konuşuyor yolcu]
Köyün köpekleri sessiz.
Sisin kepeneğinde saklı, eve varıyorum. Golkû bilmiyor.
Beni ansızın eşikte görüyor. Gözünde bir damla yaş,
dudağında gülümseme, diyecek ki:
"-Çölü baştan başa sis kaplamış…
Kendi kendime düşünüyordum ki sis sabaha dek böyle sürseydi, cesur adamlar kendi gizli mekânlarından azizleri görmeye dönerlerdi."

Çölü
baştan
başa
sis kaplamış.
Köyün ışığı görünmez, çölün kanında sıcak bir dalgalanma.
Çöl – yorgun ağzını bıçak açmaz soluk soluğa sıcak sayıklarken
sis yavaşça ter boşaltıyor her ekleminden…

AHMED-İ ŞÂMLU
Türkçesi: Hicabi KIRLANGIÇ

Join the Conversation

  1. candan writes:bence bu daha güzel:Çizgiler Arasındanbir yol bul kendine,sesler ve yüzler arasındabana benzeyen bir yüzsenin olmayanbulveöl.imkansız değil hiç bir şey…Umman Şahiner25 Mayıs 200723:50:D

  2. İlk defa Şeriati’nin Kevir kitabında bir şiirini okumuştum Ahmed-î Şamlû’nun. ‘İlkyazda’ idi ismi.. Başka şiirlerini bulmak isteyip bulamamıştım. Burası şaşırtıcı biryer 🙂

Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir