sen, ben, sokak, gölge…
suskun diyorlar bana sana sağır
anlaşabiliriz öyleyse
sokak olursun sen örneğin ben gölge
sokulurken ökçelerinde ateş taşıyan kadınlar
adamların izli gömleklerine
çığlık çığlığa kuşlar ve kepenkler
çocukları düşlere savururken
dalgın bir anında günün kararlaştırabiliriz
sokak oluşun gibi senin benim gölge olmamı
ve üstümüzden akacak gün doğumlarını

ben bir bedenden sürülmüş olurum
sen bir şehirden kovulmuş
gelişimle ürperir çöpçülerden kalma birkaç yaprak
köşe başlarında sarkan lambalar
erketede hırsızlar ve sarı elbisenle karşılarsın beni
bir de sevişme vakti vapur sirenleri

suskun diyorlar bana sana sağır
ayrılabiliriz öyleyse
ne izim kalır geride
ne penceren buğulanır

Seyfullah Karaköse