Ey Sareban
ey kervancı, ey kervan!
leyla’mı nereye götürüyorsun,
leyla, canım ve yüreğim olduğu halde?
ey kervancı,
leyla’mı niçin götürüyorsun,
birbirimize yalnızken verdiğimiz sözlere tanrı şahitken?
ve aşkımızın karar kılmadığı hiçbir yer yokken?
ey kervancı,
leyla’mı nereye götürüyorsun,
ey kervancı,
leyla’mı niçin götürüyorsun,
inancımın tamamı geçici dünyaya dair
aşkın kıvılcımları yaşamın kendisi olmuş
oysa yarin hatırası aşkın bir damlasından bile güzeldir
aşık olmanın ateşi yaşamdan daha özgedir
tanrım kalplerdeki sevgiyi daima o kalplerde bırak,
benim kalbimde bıraktığın gibi
ve
leyla ile mecnun efsane oldular
oysa bizim hikayemiz sonsuzluğa erişti
sen şimdi aşkımın tek göstergesisin
hüznümün, güzümden okunmayan hali
bu hüznün elinden hangi hallerdeyim bilmiyorsun
senden sonra var olmadım ben tanrı biliyor
kalbimin yapraklarını gör ve git
tufan gibi inşa et hüznün dallarını
gül idik, gülleri derip git
ki ben gül ağacıydım
tufanın ayakları dibinde oturan
vücudunun bütün dallarını
tabiatın hışmıyla kır
parçanın farsça sözlerinin okunuşu şu şekildedir: ey sârebân, ey kârevân, leylâ-yi men kocâ mî berî bâ borden-i, leylâ-yi men, cân u dil-i merâ mî berî ey sârebân kocâ mî revî leylâ-ye mân çerâ mî berî der besten-i peymân-e mâ tenhâ govâh-e mâ şod hodâ tâ în cehân ber pâ boved in aşk mâ bemâned be câ ey sârebân kocâ mî revî leylâ-ye mân çerâ mî berî ey sârebân kocâ mî revî leylâ-ye mân koca mî berî temâmî-ye dînem be donyâ-ye fânî şerâr-i aşkî ki şod zendegânî be yâd-i yârî hoşâ katre eşkî be sûz-e eşkî hoşâ zindegânî hemîşe hodâ yâ mehebbet-i dilha be dilhâ bemâned besân-e dil-i mâ ki leylî u mecnûn fesâne şeved hikâyet-i mâ câvidâne şeved to eknûn ze aşkem girîzânî gamem râ ze çeşmem nemî hânî der in gam çe hâlem nemî dânî pes ez tô nebûdem berâye hodâ to merg-e dilem râ bebîn u berû çû tûfan sehtî ze şâhe-i gam gol-e hestîem râ be-çîn o berû ki hestem men ân direhtî ki der pây-e tûfân nişesti heme şâhehâ vucûdeş ze heşm-e tebiet şikestehttp://sozluk.sourtimes.org/show.asp?t=ey+sareban