BANA UZAKTAN ATEŞ ET
me!…
Hayır, bunu asla yap
ma; içindeki o yorgun
ve kasvetli ukdeye sakın
kulak verme!
Sözlerin en
büyülüsünden,melâlden, kalbinin içindeki güvercin
den vur beni..
Taşların kederinden vur…Dalların
uyanışından…Kıyı
göllerinden…Kuyulardan…
Haydi, başla ve bitir
artık bu serkeş ve çileli
seremoniyi: İlk sen çal o ışıklı
ıslığı, kalbimi hüsranla
yamala…En son, havluda titreyen soluğun
asılı kalsın boynumda…
Önce sen
çıkar beni kabahatli
bir çocuk gibi ardından
bakakaldığımda o kan
ve barut istilâsından…Cismimden önce sesimi
vur…Karşıma geç ve tam cepheden ateş!
et bana…
İşte bak, dünya hâlâ soğuk
bir oda.Hayat, nasıl olsa fazla
kaza…Bir ömür böyle
geçti, daima yağmalanmakla…Heder
oldu, unutuldu; hep arzu
ve avunmak arasında…
[/IMG]
[/font]Haydi, daya silâhı alnıma…Yakından, tek
el…Ateş
et hayatıma!…
İhsan Deniz[/FONT]
[/ALIGN]