Bütün Zamanların Yabancısı, XXIV.
Ben Öteki

Kamaşık bedenimle büzüldüm gökkuşağının altına,
hesabımı kitabımı yapıp.
Sözün bittiği yerdeyim şimdi, içimdeki mendirek yıkıldı; suratımda patlıyor bir bir şeftali çiçekleri.
Usumu süpürge ettim madalyonun ters yüzüne;
içimde bir çöl sıkıntısı, bir ipek hışırtısı.
Görkemli şölenlere konuk oldum nice,
tutup attılar her kezinde; bozuyordum.
Bulaşıcı bir mutsuzluk benimki ve buyurgan;
gittiğim her yere karanlığım da gidiyor var ki.
Ve tutup atıyorlar tutup sürgün yaşadığım yüreğimden;
tutup atıyor düğün oynayan kaygısız çocuklar.
Her kezinde uygunsuz arzular duyuyorum çünkü geline.

Yıllarca kendimi dokudum bir Acem halısı gibi ilmik ilmik, şimdi gereksizim kendime.
Ürkütülmüş atların hırçınlığı benimki,
güneşin sofrasında ortak sevince bulaşıyor.
Ne halaydayım artık, ne ateşli gecelerde. İşte…
Ben neye hazırladım kendimi Yusuf,
atımı çatlatıncaya kadar sürerek; bulduğum ne?
Şimdi düşlerimi tükürecek yer bulamıyorum.
Kandırıldım, tırmandım bendeki bene, bir şey var sandım. Yoldaş akarsuları işkencecilere sattım durup dururken.
Ben kendimi anlamıyorum Yusuf, anlamıyorum; incelip incelip aynı yerden kopuyorum inadına. İnsanın 'insan' olmadığı.

Bir yandan rakı içiyorum ölümüne böbür böbür;
bir yandan kurşuna diziyorum papatyayı.
Sonra cansakızı damlıyorum kristalin yüreğine. İşte…
Ben neredeyim, atım nerede? Bu sessizlik Yusuf,
acılı bir ölüm; bu sessizlik, yaprağı didikleyen bir tırtıl gibi bedenimde; gitgide beni varlıktan, oluştan çözen bu sessizlik.
Peki bir giz mi bu, güz bulutundan kanıra kanıra emdiğim şimşek?
Yo yo, bu bir güz senfonisi evet, çok sesli sessizlik.
Yeşil intihar etti, mavi kaçak; morda Fuzuli, sarıda ben;
ama, her zamanki gibi yine kırmızı yönetiyor hayatı.

Biliyorum dönemem artık Mecnun kimliğime, kim inanır!
Dilime gül bülbül kuşanıp gezemem artık vakitlerden hazan; bağban borsada oynuyor, saki uyuşturucu kuryesi.
Sicilimi temiz tuttum da ne oldu, bir Anadolu türküsü gibi.
Ad kavminin son temsilcisiyim işte, ne yapsam, ne olsam.
Bir Bâki gazelinde fuzuli yaşıyorum, Fuzuli kasidesinde bâki değilim.
İşte…
Ben öteki

Muammer Karadaş