Kalbimin Sayıklaması

Uykumun da yalnız olduğu yataktan kalktım
güneşin içinde miydim yoksa dışında mı
hangi akarsuyun karnından doğdum da
suyun karıştı suyuma,
rüzgâr döndü kuytuları uğultuyla
b e n h â l â b u r a d a y ı m.

Ağzımı büyüleyen öfke
bir yığın hasarı bende deneyip duran hayat
gelinciklerle yer değiştiren bahar,
yol yürüdüğümüz kadar uzun
ufuk hayli dalgın
doğan yıldızlara bıraktım yönleri
öğrendim, s u d ü ş ü n m e z, a k a r
geyik boynuzlarıyla çizer geceyi.

Sonsuzluktan geriye kalandır hayat, sonra
nasıl da göğe yükseliyor yaseminlerinin kokusu
nasıl da allanıyor narçiçekleri,
ay da büyüdü sularda yakamozların fırçasıyla
ne giyerse giysin kalbin
mor yağmurlarla yıkanıp dururken taş avlu.

Her yolculuğun başlangıcında, aşk
kalbimin durmadan u ç u r u m l a r ı s a y ı k l a m a s ı…

Ersan Erçelik

Foto:ipeksarp