TEK ÇOCUĞUMDU KALBİM

üzgün bir tarih girdi aramıza

gülağacının kırık bir dalı altında
kırık kemanlar satıyor şimdi

kalbimdi

uzatın. sırsız bir aynaya dokunurca
daha uzatın parmaklarınızı efendim

bakın. konuk odasıydı şurası
açıktı. gelip kalanı oldu kimi an
severken inciteni oldu eğilip bakın

kalbimden sözettik efendim bir konaktı

artık haraptı. uzayıp giden bu serüvende
ayaklarım ordan kanayıp geldi efendim
yağmur yağsa yaş görmezdi artık
hakettim. geçip gidildi. ah etmedim
yakamdan atamazdım efendim. kalbimdi

kalmadı bir cesareti sereserpe ve korkaktı
ama bir kahraman gibi sözettik kimi an
kalbim ki korkardı oysa kendinden
kaçandı. çocuk eskisi bir yalandı
çok yaralandı kuşkusuz
tek çocuğumdu kalbim kötü ettik efendim

tek çocuğumdu kalbim
ne yakışıklı ne de gencecikti artık
durmadan sürdü kendisini aşk öykülerine
öykündü. cesetler bırakıp giden bir şımarık
arsızdı kiminde. akrepliği tutan bir acımasızdı
ardısıra alıp bir çığlığa sererdi yatağını kalbimdi

kırık kemanlar satıyor şimdi
gülağacının kırık bir dalı altında

kalbimdi adadım bir sokak sergisine
şimdi kırık kemanlar satıyor efendim
kadınsız şarkıların en dokunaklı yerine

kalbimdi eğlencenizde çalgıcılara sunulan
o yoksul şarkı olmazdı önceki hayatında
sıcaktı. jazz gibi yakışırdı bir yangına
ama aşk ve aldanış yalnızlığında
kül sayıldıkça her rüzgara savrulan
duyulmadıkça o dağlarda kanayan şarkısı
orda sustu efendim kendisine yakıştı kalbim

kalbimdi kendi yangınına yakıştı
kalbimdi. kırık kemanlar satıyor şimdi
ayrılık şarkılarının en dokunaklı yerine

tek çocuğumdu kalbim kötü ettik efendim

MEHMET ÇETİN