SUS VE DİNLE KUŞLARIN AYİNİ BAŞLAMAK ÜZERE

Sevgilim,
Gözündeki karadan mı sürdün geceye…
Ve deniz,
En az senin kadar aç…
Bu akşam sevilmeye.

Sevilmek ki;
Kutsal bir ağıttı!
Ve kaç beden eskitmiş,
Asırlardır söylenir…
Dilinden yüreğine yol bulan…

Hele bir salın gel,
Rüzğarın sesi karışır
Kavakların zillerine…
Usta bir rakkas gibi titretir yapraklarını.

Yeniden yazar kalem
Ve evvelinde
Yazmamış kadar aç…
Bir aşk şiirine.

Hırçın bir dalganın tablosudur,
Kayaların yaralı bedeninde gördüğün!
Bir tek kuşlar eksik kalır,
Mabetleri,
Doğumların özleminde.

Bu amansız kördüğüm…
Bu ateşten denklem!

Ve bir yangının külünden doğar,
Anka
Kanatları kanlı bir doğumun
Sancılı ağrısını dağıtırken.

Kadir Ünal