Durugörü

Göz yok: müsâvî ışık – karanlık,
Sur gardiyanlar solum sağımda
Üstbaş nümâyan semâya: mâvi
Hiçlik ben… ben çığlık!

Dört bir cenâhım kırık aynalar,
Aşk var diyor bir fısıltı, lâkin
Ürkek, yanımdan telâşla geçen
Rüzgârlar üfleyen hıçkırık

Bir yer: bildik, duâ: âşinâ:
Yılgın adımlar uzaklaşırken
Eşyâda çehrem buruk tebessüm:
Kimlik tek… ten çıkrık!

Selçuk Bekar