Hissi Kablel Vuku

recm edilmiş kelimelerle konuşalım ki ağzımız taş görsün sevgilim
mürekkebi dağılır ezberimizdeki son surenin gözlerimiz uçuklar
bileğini kıra kıra dağa koşan bir çocuk kadar dayanırız acıya
şehrin dişine dokunuruz belki ihtiyar evler gibi
iğne deliğinden eriyip geçeriz rüyalarımız karışır suya
anne yarısı bir kışa sığınalım ki soğuk vurmasın uykumuzu sevgilim
ağaçlar kasılıyor ve incirin çekirdeğine saklanmak geçiyor aklımızdan
çeliği eritecek bu kar beyaz sesiyle bağıra bağıra yağıyor şimdi
örümceklerin ağını bozmadan öpersek ağrısı kesilir dizlerimizin
saçlarımızı taramak için yaktığımız ateşin koruna bakarız ikidebir
yüzümüze hangi niyetin izi düştü de kuşlar göç etmedi bu yıl sevgilim
gemilerimiz kör nereye gitsek atlastan düşüyor o coğrafya
korku kuru bir nehir avuçlarımızda hiçbir denize dökülmez
göğsümüz neden böyle akrep yuvası akşamüstleri
soframız küflenir ettiğimiz yeminlerden çünkü harflerimiz eski
ben büyüdüm bak diye derin bir uçurum oldum sevgilim
dibimde çalılar
ben büyüdüm ak diye sığ bir yatak oldum sevgilim
kıyımda çalılar
sevgilim
camlarım buğulu hangi hikayeyi yazsan yavaş yavaş akar

Mehmet Okumuş