MEKTUP
Karışık duygularla doğuyor
Her konuda üzgün bir Tanrı'nın
Hüznü olan ay
Gölgeli yollara dalgın bir rüzgar birikmektedir
Kargaların dağıldığı büyük sonbahar
Aklından geçenler yüzünden de geçenler
Şehir ki ruhu simsiyah
Ölümü özleyen şiirler kadar
Islık çalar bir çocuk
Yalnızlığını hafifletmek için
Çünkü bir çocuk derin bir alınganlıktır
Göğsünde zifiri gece ağır bir karanlık
Dudakların arasında mahcup mızıka
Eski bir sevda kalbini karıştırır uzun uzun
Şimdi kırık bir şair Ergin Günçe'sin
Gücenik bir müzik olarak çekildiğin Ankara'da
Yarısı boş yarısı kuşlar gökyüzünün
Üzerinde üşümüş bir pulla
Yola çıkmış bir mektup bu şiir sana
Sığındığı o uzak kasabada
Belki içini biraz neşelendirir
Belki başlatır diye
İçinde şaka olan bir şarkıya
Ruhu simsiyah o şehirde
Gözyaşları herkesten gizli
Kalbini basan ey elem çocuk
Unutma ki kalp de aldanır
Unutma ki sonsuza kadar
Gizlenmezsin bir aşkta
Ali Asker BARUT
“Unutma ki kalp de aldanır Unutma ki sonsuza kadar Gizlenmezsin bir aşkta”sevdim bu şiiri.
🙂