Canefza III

aklımı çalan rüyanın gizini suya okumak:
kırık yüzümün duasıdır aynadan oyulan.

ân ile: yaradan’a sığınırım yaradan

göğsüne çekilen perdenin ipliğidir ateş
o akkor gülü yetiştiren bilge! dilimi de al
hûzurdan kovulmuş ömrüm kan-
ayarak geçiyor sûrunu kalbin
Asr’a da yemin olsun ki:
sefersiz kıyamettir aşk!

bulutlardan eğrilip toprağa akmak:
göğün nidasıdır suyla örülen.

ân ile: bir yangın halidir susmak

içime doğru akan nehirlerin tümü sendendir
sabır kavminde unutuluşum da
kül ve tuz kuyusunda bekleyişim: eski
bir taş oynasa, sesinin bahara yürüdüğüdür
bu duyduğun nazenin makam değil Canefza
ruhumdan kalkmakta olan cennetin gürültüsüdür

Elif Nuray