SONSUZ ŞİİR…

– sen sonsuz bir şiirsin aslında

I –

mahzun gözlerinde bir sonsuz şiir
bir baksan yanarım dilim lal olur
gözlerin gözlerin bir sonsuz nehir
bir aksan kalbime ihtilal olur

el edişin aşka bir sonsuz şiir
seninle istanbul olur her şehir
bir yürürsün ki ah! ne desin şair
endamın bir suna bir maral olur

rüyan bile yağmur bir sonsuz şiir
pişir gözyaşıyla gönlünü pişir
böyle ağlarsın ya ruhum depreşir
ne sen kalır ne ben bir melal olur

ve gülümseyişin bir sonsuz şiir
yürekler birleşir yer gök birleşir
yalnızlık kederle son kez sevişir
bu gurbet bu hasret bir hayal olur

ellerin duada bir sonsuz şiir
ölüm hayat olur devran değişir
düğün ki ruhuna ruhum erişir
bu yokluk bu dünya bir masal olur

I I-

şarkılar yaralı kırgın şarkılar
iki şehir iki yürek arası
yüreğimde bugün bir gariplik var
kapanmaz bu aşkın şiir yarası

el et de sevdaya başlasın devrim
yoksa bak bu şiir boynunu büker
ben seni seversem sonsuz severim
açar gök kapısın dağlar diz çöker

ne yıllarca yalnız beklemek kolay
ne yılları birbirine eklemek
seni sevmek bana sonsuz bir halay
Allah için senin için bu emek

elbet biter dünya günleri elbet
sonsuzluk senin de kapını vurur
bir aşk için kopar bütün kıyamet
cennet sevda akar cehennem gurur

rüya baştanbaşa sonsuz bir rüya
saçların saçların aşktan bir perçem
o gözlerin nasıl unutulur ya
ey sonsuz şiirim ey minikserçem

SITKI CANEY