-“Uçurumdaki çocuk/gibi asılı kaldı/dilimin ucunda/mektuplara sığınan tüm kelimeler…”
Sadece kelimeler mi?
Ya bitmek tükenmek bilmeyen o rüya…..İçimde sonsuz büyüyen boşluk…
kelimelerimi bitirdim Rüya;
ben bitmeden bitirdim.
-Korkutuyorsun beni….büyüyen karanlığından korkuyorum.
-Tükeniyorum rüya…tükeniyorsun…
-………………………..
-Allah tükenir mi Rüya?…Ya O'na çıkan yollar…içimde kıvrıla kıvrıla yok olan yollar.
-Allah tükenir mi hiç….tükenen…
-Tükenen benmiyim yoksa…ben değilsem kim? Herşey öylesine bölük pörçük ki…ellerimden dökülen kelimeleri …kelimelerin ölümü….avuçlarımda tuttuğum bu ölüm kimin…Konuşmak istiyorum kelimeleri konuşmak ve onları ağlamak….
-Sakın ağlama , benim için ağlama …

-”Ben boşlukta tutamam ki ellerimi
Salınarak yürümek adetim değilsem
Kessem aşk kanayan ellerimi
Başka renge bürünmek takatim değil
Ben sensiz taşıyamam ki ellerimi…(M.Said)”

Sükût….bir hayalden beklenebilecek tek şey…ve sen Rüya …rüyalarda kaybettiğim Rüya'm…bu fırtına ne zaman diner..üşüyorum..varlığın üşütüyor beni…yokluğun..”büyüdükçe büyüyor gözlerin”
………………………………………..
Mevsim bahar…sonbahara hazırlanan ağaçlar gibiyim….dökülen kelimelerim mi yoksa sen misin bilmiyorum…kelimelerim gibi sende bölük pörçüksün.Ah bir bilsen kaç kez döndüm ölümün ve kapının eşiğinden ah bir bilsen…

Ne olurdu "kara sevdalı bir bekleyişin zaman vurulmuş mührü olabilseydin"
………….
Ah bahar bakışlı çocuk bir ressamın tamamlanmamış bahar tablosunda iğreti duran güller gibi olmazdık..

“Gel yeni vakitlere çıkar bizi”
biraz daha uykuya yakın
biraz daha dalgın
biraz daha başka şeylerden uzak”

Ruhum üşüyor. ..Rüyâ…sarıl …..

Umman Şahiner