JİN

"Jin" kelimesi Kürt dilinde "kadın” mânâsına geliyor. “Kadın”ın Yunanca’daki karşılığı “Γυναίκα-Yineka". Sankritçe "gunneka" kelimesi "inek" mânâsına; Türkçe’deki “inek” kelimesi de buradan mülhem. Uluslararası Tıb terminolojisindeki “Gynécologie” (Jinekoloji) yani “kadın hastalıkları bilimi” kavramı da aynı aileden.

İngilizce “Jinn” kelimesi, İslâmî bir kavram olan “Cin”in karşılığı; Fransızlar “Djin” diyorlar. Zira “Demon” (Daimonas) kelimesi “cin” kavramını karşılayamıyor.

"Jun" kelimesi Farsça "Put" mânâsına.

"Jiyan" Farsça "kızgın, kükreyen” mânâsına.

"Jaune" (Jon) Fransızca “sarı” mânâsına.

"Jeune" (Jön) Fransızca “genç” mânâsına.

"Jeûner" (Jöne) Fransızca “oruç tutmak.”June” (Cüun) İngilizce, “Juni” Almanca, “Iunie” Romence, “June” (Jün) Fransızca, “Iouniou” (Yuniu) Yunanca, “Iunius” Latince “Haziran” mânâsına.

"Cinnet" Arabça "çıldırma”, “Genius” (Ciniyıs) İngilizce “Dehâ-dâhi” mânâsına.

Kadın, cin, put, kızgın/kükreyen, sarı, genç, oruçlu, Haziran, cinnet, fehâ, dâhi!

"Femina" Latince "Kadın”, “Femme” (Famm) Fransızca “Kadın”, “Woman” İngilizce “Kadın”, “Femmina” İtalyanca “Kadın”.

"Fem" Arabça" "Ağız”, “Φήμη" (Fimi) Yunanca "Şan-Şöhret”, “Φίμωσις" (Fimosis) Yunanca "Ağzını tıkama”, "Φυματίωσις" (Fimatiosis) Yunanca "Verem".

Kadın, Ağız, Şan-Şöhret, Ağız tıkama, Verem!

Geçenlerde uzun ve karmaşık bir rüya gördüm:

Kendi kendime konuşuyorum: “Leylâk kokuları… Leylâk kokuları bir insanı bu kadar etkileyebilir mi? Nedir bu gizli kimya, ki elimi ayağımı birbirine dolaştırıyor, dizlerimin bağını çözüyor. Her tarafım Lila”

Âniden, 11-12 yaşlarında bir oğlan çocuğu çıkıyor karşıma:

"Leylâklardan, annenden ve Yunan aktris İrini Papa’dan hareketle “kadın”ı tarif et!” diyor.

"En câhil olduğum mevzu budur” diyorum.

Beni ölümle tehdit ederek konuşmaya zorluyor. Büyük bir korku içinde cevap veriyorum:

"Kadın mefhumunun bende ilk uyandırdığı nesne ebruli renkte, ters dönmüş (başaşağı) bir leylâk fiğürü.”

Daha sonra şöyle:

"Echidna (Yunan mitolojisinde kapalı bir varlık, oklu kirpi), sonra Asur Kraliçesi Şamram (Semiramis), Pers kedisi, sığırcıklar, melez, zırh ve mask!”

"Devam et" dedi, çocuk.

Dedim ki: "Mevcut hâkim ideoloji tarafından nevrotik hâle getiriliyormuş, sanal süreçlerin aktrisi oluyormuş. Onun için her şey imgeden ibaretmiş, görüntüleri çarpıtarak algılıyor, farklı merceklerden süzüyor, bu nedenle gerçek tecelliler hâliyle asıllarından farklı bir biçimde yansıyormuş. Bu tesirler onu gitgide somut olgu ve hâdiselere yabancılaştırıyormuş, toplumdışı bir varlık hâline geliyormuş. Böyle tanımları ben değerlendiremiyorum. Yine mefhumları tercih ediyorum. Meselâ “likorinos” diyorum yani “kurtburnu”. Meselâ “Kuzgun Kılıcı” diyorum; “Contemplation” (Dalınç) diyorum. “Siyah bir deri montun iç cebine ite kaka sıkıştırılmış günlük bir gazete” diyorum. “Ten rengi çoraplar içindeki flu ayak parmakları” diyorum. “Difransiyal Fizik”, “Elmalı Venüs”, Pantufleli İhtiyar”, “Kerrakeli Bir Deli”, “İrtifâ” ve “Ya basta” (Yeter!) diyorum.”

Ve çocuğu bir şiir okuyarak kovabildim:

BİR BENEKLİ KURT ŞİİRİ

Kızıl kışlara boğulduğunda Marple Sirope

Aşk kaba kuyruklu bir benekli kurttur

Sanattan düşmüş bir ihtiyar bekler yolda

Tammus efendilerinin sahtiyan kadehlerini

Zerâfet kasından yer kurşunu gönül

Ve maske düşer…

Sağ ayağını kunduz tuzağına kaptırır alatav ergen

Aksi suya düştüğünde bir sarî bâkirenin

"El’ân kemâkan" diye haykırır Dehr

Ebrulî bir aynaya saklanır Apatsza

Mâsum bir fahişe yıkar ayaklarını Ayazma’da…

Gaflet vantuzlarıyla öper çalıları

İdoller devrilir ayaklanır ifşâat

Şerbetli topuğundan kıvrımlı sokakların…

Avucundaki tuzu ateşe attığında Esther

Beyaz bir dişi deve ıhar

Demirhindi tüccarının eşiğine…

Somon dudaklarından öpüldüğünde bir Jericho gülünün

Kaybolan kumların vâveylâsı kopar

Hazine dairesinde iğneli vatosların

Kudurur samyelinin yaladığı kayalar

İhtiyar ölür dirilir bir deli vaşak…

Baharât râyihası karışır

Kudret narının zehrine

Neden yalnız genç kızlar zeytin sağar

Diye hayıflanır bir palikarya

Sübyancılar onaltı yaşında bir Macar kızının

Yüreğini çıkarır St. Paul kuyusundan…

Son lâhzada damlar ılık bir sıvı

Kanı donar hırdavatçı kalfasının

Hâmile bayılıp düşer

Bir gümüş çatalın dişleri kırılır

Sincabî bir yetimin feminde…

Son yemek yenir kuşanılır armura

Altından bir ustura keser işâret parmağını

Muhteris bir karadulun Duha vakti

Tahiyyatta yakalanır güzeller güzeli bir cadu

İncil Kilisesi’ne sığınır

Gece kalpazan gündüz puşt

Ayyuka çıkar hınzır bir kedi

İntikam gelir dayanır kapısına

Kızıl göğüslü bir “Jin”in…

Dr. Hakkı Açıkalın