Tekvin

Beni öldür!..
Beni öldür!..

Akşam, uykuya dönüktür,

Vücud, dalgalanır, kahır…
Doğrudur, hatırlama…
Pencereler… tenim,
Uzakta… Sokaklara çıkmalı!..
Balık suya, ağaç toprağa,
insan aşka, üzülür,
Yağmurla… gece çocukları…

Beni öldür!..

Beni öldür!..

Gün, akşama dönüktür.

Zaman, akar kitaba
İnsandan harfler, boşalır…
Çifter çifter, girerler kağıda
Her yandan mürekkep, dökülür
Siyah bir gözyaşı gibi…
Ölmek… gölgelenir, yazla
Hatıralar, ihtiyaç… açılır
Uzakta… Çivili!.. Pencereler, kapılar
Endaze, ağaç, katran… Üzülür,
Yağmurla… gece çocukları

Beni öldür!..
Beni öldür!

Ben, bana dönüktür.

Osman Hakan A.