Çünkü aşk ırmakları

Haydar'a sevdiğimiz kadınlar için

sizi her arayışımda, birkaç damla gözyaşı olarak inerdim
yeryüzüne; bu benim özgürlüğüm olurdu

çünkü yanlış anlaşılmıştım, aşkı anlamıştım, yanılmışım.

sizi her düşünüşümde, fazla bir şey düşünmemiş olurdum. ah!
tekrarlar kurutuyordu ırmakları -yoksa yatakları mı de-
meliydim-.

sizi her anlayışımda, pek bir şey anlamamış olurdum -böyle
dişli bir istiridye ağzı mıydı tutkularım-.

ve bir şişede tarihsiz ve tarifsiz lezzetler büyütürdüm. umulmaz
anlar…

sizi her inkâr edişimde, bir kez daha yenilirdim. yeni ve ye-
nilmiş olmanın sihirli sözüydüm.

çünkü ân, bana rağmen de vardı. bir türlü kabul edemediğim
o ân!

işte, basit bir doyumdu geri kalan ne varsa…aslıyla birlikte nasıl
varolabilir insan?

nasıl varolabilir, aslıyla insan…

Orhan Alkaya