nefes

hayat: eksiklerimi büyüten kısa ân
sanki kanımla güzelleşen şu bahçe
-deyim! yerindeyse Şirazlı Gülistan
yoksa yeni bir hayâle mi kurulmuş, ne

kınnapsız çocukluğumun ipiyle indiğim
ne akşam başlar, ne sabah olur zaman
o kaygısız ve derin uyuyan ülkedeyim
ne güneş çekilir, ne ay eksilir devran

ıslak ve kayıtsız yerlerine çoğaldığım
ten! yitirilmiş ve bulunmuş tuhaf keten
ne çok değişti hep aynı şehvet sandığım
şarkılar ruhu aldatır ve kendini beden

insan bir düşte nasıl düşünür, bilirdim
iklim değiştikçe yenilenirdi ümitler
ben hiç böyle uzun kış görmedim
ben hiç böyle karmakarışık ve derbeder

gene eksikliklerimi büyüten o hayatlayım
gaybdan ayna inen kelâm hangisiydi? ses
-siz! sessiz anladığım kaçınılmazlayım
eksilsem de benden geriye kalır bir nefes

Orhan Alkaya