güzel ırmak
hangi söz hangi yüz
doldurur şimdi içimdeki
boşluğu… hangi kelime
düşer üşüdüğüm her tene
kendim oluncaya dek…
rüzgârın koynuna süzülen
o masum ve arsız koku
bulur mu açtığın yolları
yitirdiğim her yüz de
benden bir parça…
mim
sonra elimi kalbimin üstüne
koydum…sustum…
01/10/2006 – 00:34
Umman Şahiner
candan writes:işte nasip, işte ziyâfet!çok teşekkür ederim, kırmadığınız için..
şafak vakti bir serinliğe uyanmak…
Dostum sesine hasret kaldık:)Allah’a emanet ol…