¯`·.¸. , . .·´¯`·.. ><((((º>`·.¸¸.·´¯`·.¸.·´¯`·…¸><((((º>
´¯`·.¸¸..><((((º>.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><((((º>¸.·´¯`·.¸. , . .·´¯`·.. ><((((º>`·.¸¸.·´¯`·.¸.·´¯`·…¸><((((º>¸.
·´¯`·.¸. , . .·´¯`·.. ><((((º>`·.¸¸.·´¯`·.¸.·´¯`·…¸><((((º>´¯`·.¸. , . .·´¯`·.. ><((((º>`·.¸¸.·´¯`·.¸.·´¯`·…¸><((((º>
Balıkların Ölümü
kolu kanadı kırık,
o yaşlı çirkin ve yılgın puhu,
diyor ki “kaçış yok fırtınadan.”
içim yanıyor balıkların ölümüne
nasıl da acı veriyor şehrin yüksek duvarlarını düşünmek.
gönlüm boğuntulu bu gece
taze havaya ihtiyacı var;
taze deniz havasına
basit bir gündoğumuna
tatlı bir yağmurun sesine
saksıda bir yeşilliğe…
gönlüm bağırmak istiyor;
kurtulmak, yaşamak, uçmak istiyor
gönlüm ölüyor sinemde
gönlüm ağlıyor sinemde.
gönlüm balıkların ölümüne
usulca ve içten içe,
ağlıyor.
Nahid Kebiri
çeviren: m. bülent kılıç
¯`·.¸. , . .·´¯`·.. ><((((º>`·.¸¸.·´¯`·.¸.·´¯`·…¸><((((º>
´¯`·.¸¸..><((((º>.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><((((º>¸.·´¯`·.¸. , . .·´¯`·.. ><((((º>`·.¸¸.·´¯`·.¸.·´¯`·…¸><((((º>¸.
·´¯`·.¸. , . .·´¯`·.. ><((((º>`·.¸¸.·´¯`·.¸.·´¯`·…¸><((((º>´¯`·.¸. , . .·´¯`·.. ><((((º>`·.¸¸.·´¯`·.¸.·´¯`·…¸><((((º>
candan writes:Ummân.. bu ne kadar ben! anlatmak ne kadar zor şimdi ve Ummân’a yakışır zekâda anlamak ne kadar kolay…bugün, buna benzer bir şey karaladım ve karalama olarak kalması gerekecek, beni tanıştırdığın Kebiri’den sonra, teşekkür ederim.sevgi ve ihtiramla…
Ruh dünyalarımızda ki geçit hangi fırtınalara gebe kimbilebilir?değil mi ki “kaçış yok fırtınadan.” ve her düştüğümüz yer kendi ruhumuzun tenhalıklarından başka bir yer değil.Sevgi ve saygıyla.