Yazsak da konuşsak da baksak da sadece,
Hep görünmez kalırız. Aktaramayız
Biz olan o şeyi kitaba ya da söze
Bizden hep sonsuz uzakta ruhumuz.
Düşüncelerimize ruhumuz olup da
Bunu açığa vurma gücünü versek bile,
Kalplerimiz ulaşılamaz kalır hâlâ.
Bilinmeyiz kendimizi gösterdiğimiz şeyde.
Ne görünüş hilesi ne düşünce ustalığı
Aşamaz uçurumunu bir ruhla ötekinin.
Düşüncemize açtığımızda varlığımızı,
Bir özeti oluruz gerçek benliğimizin.

Biz kendi kendimizin düşüyüz, parlayan ruhların,
Başkalarının düşüyle birbirini düşleyen ruhların.

"Sone 1", "35 Sone"'den
Fernando Pessoa