Dekor

kendi gözlerini yaşartan bir dumanın,
kime zararı dokunur…

dağılıyorum tanrım
kim bu beni bana boğduran
çıkmaz sokaklara koşturan beni
sonunda vurduğum duvarlar üzerime yıkıldı
ne çok ölüm gördüm içime bakınca
yorgunum
anlamsız bir ruhu
anlamsız bir dünyaya taşımaktan.

uyku söndürseydi yanan kalbimi,
sesimden geriye kalmazdı bir şey.
sesimden geriye harf…

dağılıyorum tanrım
kimse bırakmadı bir ölüm sebebi
gidenlerle gittim ve kaldım kalanlarla
kendimi bile oynayamadım piyeslerde
insan uzak bir liman, yetişmek mümkün değil
sürülünce açık denizlere
ve mümkün değil kendine yetişmek
kalınca iç denizlerde.

kıyı dindirseydi suyun acısını,
dalgadan geriye kalmazdı bir şey.
dalgadan geriye oyulmuş bir kaya…

başkalarının mezarına özenen bir adamın
kime yararı dokunur…

Sezgin Öndersever