EVDE YOKUM, KUŞLARA GİTTİM
rüzgâr gibi geçtim bir avaz
bir baştan bir başa şehri
kanım köroğlu yüreğim ayvaz!
göğün tentesine
iki kuş kondurup
iki de harf işledim, dore
güneş uzattı ipini:
boyu bir kuş nefesi mavi
eni gül kokuşlu zülfiyar
uz gittim
zerduz geldim!
iki dudağını birleştiren harfin olayım, sessiz
konsun alevden bir kelebek gibi dudağıma sesin
Şehir Dergisi, Nisan 2009
:up: sesin sesime değsin…
:happy:
“iki dudağını birleştiren harfin olayım, sessizkonsun alevden bir kelebek gibi dudağıma sesin”Hay Allahım, Hay Allahım… 🙂
😉 :heart:
:p
Ben de gidebilir miyim kuşlara?Evde yokum deyipAyıp olmaz değil mi komşulara 😛