üşüyen bir kelimeyim
Elif Eylül'e

gittin
ürkek şaşkın ve korkak
tenhalıklara bakarak 

yüzünde uzakların telaşı
yüzümde uzaklıklar
kalakaldım eskiyerek

düştüm
sesinde gizlenen harfler gibi

düştüğüm her yer 
t e n h a

gittin
bir rüyaya bırakarak 
yapayalnız

üşüdüm
ömrümün ortasında

“sensizlik”

büyürmüş kızlar
babalarının
göğün
göğsünde 
"sessizce" 
üşürmüş babalar

Umman Şahiner
6 Kasım 2008